بررسی عوامل مؤثر بر نابرابری سطوح درآمدی روستاییان در چهارچوب مدل سه شاخگی (مورد مطالعه: شهرستان اسلامشهر)

هدف این مطالعه ارزیابی اهمیت نسبی عوامل مؤثر بر تمایز سطوح مختلف درآمدی و موفقیت سرمایه‌گذاری در کسب‌وکارهای کشاورزی در روستاهای شهرستان اسلامشهر است. اثربخشی و سودآوری متفاوت فعالیت کشاورزی، آسیب پراکندگی و تفاوت وضعیت معیشتی کشاورزان و عدم توازن صرفه‌های اقتصادی بین فعالان کسب‌وکار کشاورزی در یک منطقه روستایی را تشدید می‌کند. با توجه به تنوع سطح زیر کشت بهره‌برداران زراعی در منطقه، روش نمونه‌گیری طبقه‌ای با انتساب متناسب انتخاب و حجم نمونه آماری به تعداد 195 نفر محاسبه و با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه‌ها تکمیل گردید. در این مطالعه بر اساس رهیافت توصیفی و استنباطی، با استفاده از چهارچوب مدل سه وجهی الگوی سه‌شاخگی و مدل آماری تحلیل تمایزی چندگانه به ارزیابی اهمیت نسبی عوامل مؤثر بر نابرابری سطوح درآمدی کشاورزان روستایی پرداخته شد. نتایج نشان داد که اکثر کشاورزان مالک زمین زراعی بوده و میزان تحصیلات بیشتر آنان در سطح تحصیلات متوسطه و دیپلم است. متوسط تجربه فعالیت کشاورزی حدوداً 20 سال و شغل اصلی غالب آنان کشاورزی است. اکثر زمین‌های زراعی در منطقه همچنان از روش‌های سنتی آبیاری استفاده می‌کنند و بیش از 28 درصد کشاورزان، وضعیت دسترسی به آب را مطلوب نمی‌دانند. نتایج نشان داد عوامل ساختاری و محیطی مهم‌ترین عوامل مؤثر بر شکاف درآمدی در سطح کشاورزان می‌باشند و در شاخه عوامل ساختاری، نوع مالکیت زمین و سطح زیر کشت مهم‌ترین عامل در احتمال قرار گرفتن در گروه با کمترین درآمد دیگر دارد.